Je wil nieuwe doelen bereiken. Je wil het anders. En dat wil maar niet lukken want de waan van elke dag staat gewoon tussen waar je vandaag bent en waar je morgen naar toe wil. Je bent onderweg naar morgen en telkens opnieuw merk je dat morgen hetzelfde resultaat heeft als gisteren. Je bent gevangen in je eigen web van je automatische piloot.
Je komt daar zelf niet uit. Je doorbreekt die cirkel niet zelf. Je blijft op dat rad gewoon rond draaien. En dat is eigenlijk heel normaal!
De interne keuken van elke mens met al die miljarden zelf heeft een natuurlijk evenwicht van "overleven". Alles wat je cellen weten en kennen uit het verleden kunnen ze beheersen richting "overleven". Er is evenwicht.
Maar alles wat je cellen niet weten vanuit je gedachten om nieuwe doelen te bereiken, weg van je "evenwicht" , ook wel comfortzone genoemd, zullen die cellen klasseren als "gevaar" in hun verhaal van overleven.
Wanneer jij dus, vanuit zelfbewustzijn en zelfwaardering, van een huidige situatie naar een gewenste situatie wil gaan, zijn lichaam en geest aan het vechten in een verhaal van "leven" versus "overleven".
Wie is de sterkste?
